یکی از اتحادهای گسترده علیه برنامه هسته‌ای ایران در معرض فروپاشی است.مجله بین المللی «دیپلمات» که به مسایل حوزه آسیاپاسیفیک می‌پردازد، در مقاله‌ای به قلم «زاخاری کک» معاون سردبیر این مجله یکی از معدود موفقیتهای دولت اوباما در سیاستش در قبال ایران را متحد کردن کشورهای موسوم به 1+5 در زمینه وارد آوردن فشار بر ایران به دلیل برنامه هسته‌ای تهران می‌داند، اما این موفقیت نسبی را نیز در حال مضمحل شدن دانسته و در مقاله‌ای با عنوان «1+5 تحلیل می‌رود» می‌نویسد: مجموعه‌ای از رخدادها سبب شده اند که اتحاد 1+5 در مخاطره قرار گرفته و دیپلماسی قدرتهای غربی در قبال ایران را پیچیده تر بکند. اولین معضل، وخیم شدن روابط میان آمریکا در یک سمت و روسیه و چین در سمت دیگر است که بیشتر خود را در زمینه مسایل سوریه نشان می‌دهد. در موضوع سوریه، روسیه و چین زمینه‌های مشترکی با ایران یافته اند. چنانچه «فایننشال تایمز» هفته گذشته گزارش داد ایران، روسیه و چین به شکل ائتلافی درآمده‌اند که دولت بشار اسد را تقویت کرده و آن را سرپا نگه می‌دارند. بویژه مسکو، در همه جا سوریه را به کانون روابط خارجی خود تبدیل کرده است. لفاظی‌های آمریکا، حتی اگر سیاست واقعی هم نباشند، به نگرانی‌های روسیه و چین در مورد تمایلات مداخله طلبانه آمریکا دامن
زده اند و این موضوع به مسأله ایران هم تسری یافته است. در چنین شرایطی ارزش ایران که می‌تواند به تضمین بقای اسد کمک کند، در دید روسیه افزایش یافته و این درحالی است که چشم انداز روابط بهتر با ایالات متحده، از دیدگاه روسیه و چین کمرنگ می‌شود.
پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ماه گذشته در ایران نیز احتمالاً 1+5 را ضعیف تر می‌کند. اما احمدی نژاد پیش از رفتنش، به روسیه سفر کرد. وی پس از شرکت در اجلاس سران کشورهای صادر کننده گاز، در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با او در خصوص مسایل دو جانبه گفت‌وگو داشت. اما آنچه که بسیار موثرتر خواهدبود، شاید سخنان رئیس جمهورمنتخب ایران باشد. حسن روحانی در سخنان خود اهمیت زیادی به توسعه روابط با روسیه داده است که بدون شک می‌تواند بر گسیختگی اتحاد 1+5 تأثیرگذار باشد. نشانه‌های مسلمی وجود دارند که نشان می‌دهند، روسیه پذیرای پیشنهادهای روحانی خواهد بود، بویژه آنکه به دنبال پیروزی روحانی، سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه در اظهاراتی گفت: برای اولین بار طی سالهای گذشته نشانه‌های امیدوار کننده‌ای در این روند دیده می‌شود. لاوروف همچنین خواهان کاهش تحریمها علیه ایران شد. همکاری‌های میلی متری ایران و روسیه نیز اخیراً افزایش یافته‌اند. افزون بر این مسکو بتازگی اعلام کرده است، قصد دارد اختلافش با ایران بر سر سامانه موشکی اس- 300 را حل کند. خودداری روسیه از تحویل موشکهای اس -300 به ایران شاید ملموس ترین دستاورد ایالات متحده در خصوص مواضع روسیه در قبال ایران بوده است. اگر روسیه به دنبال آن باشد که جایگزین سیستم اس-300 را به ایران بفروشد، ضربه مهلکی به تلاشهای آمریکا برای منزوی کردن ایران وارد خواهد آمد.
زاخاری کک در ادامه آورده است: نشانه ها همچنین حاکی از آن است که روحانی روابط با چین را نیز تقویت خواهد کرد. او پس از آنکه پکن انتخابش به عنوان رئیس جمهور ایران را تبریک گفت، در پیامی توسعه روابط با چین را از اولویتهای دولت خود اعلام کرد. پکن نیز که اعلام کرده است فرصت گفت‌وگوی سازنده با ایران را فراهم می‌بیند، در اقدامی کاملاً ملموس واردات گاز مایع از ایران را پس از چهار ماه وقفه از سر گرفت. برخی گزارشها حاکی است، واردات نفت چین از ایران در ماه‌های اخیر 50 درصد افزایش داشته است. گزارشهایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه چین به دنبال سرمایه گذاری در به روزرسانی بندر چابهار است، آنچه که تاکنون در انحصار هند قرار داشته است. حتی واردات نفت خام ژاپن از ایران نیز افزایش اساسی نشان می‌دهد. این درحالی است که کره جنوبی نیز به شکل فزاینده‌ای مخالفت خود را با ادامه یافتن تحریمها علیه ایران را اعلام کرده است. احتمال جدا شدن مسیر آلمان از ایالات متحده در خصوص ایران را نیز نمی توان از نظر دور داشت، بخصوص که در شرایط کنونی تنشهای میان دو کشور به دلیل اتهامهایی که علیه ایالات متحده در خصوص جاسوسی سایبری مطرح می‌شود، رو به افزایش است.
این دیپلمات در پایان می‌نویسد: به طور خلاصه باید گفت، به نظر می‌رسد اتحاد وسیعی که دولت اوباما سخت تلاش کرده بود علیه برنامه هسته‌ای ایران ایجاد کند، در حال فروپاشی است و این، کاخ سفید را از توانایی‌اش در وادار کردن ایران به پذیرش مصالحه در خصوص برنامه هسته‌ای اش ناامیدتر خواهد کرد.
پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ماه گذشته در ایران نیز احتمالاً 1+5 را ضعیف تر می‌کند. اما احمدی نژاد پیش از رفتنش، به روسیه سفر کرد. وی پس از شرکت در اجلاس سران کشورهای صادر کننده گاز، در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با او در خصوص مسایل دو جانبه گفت‌وگو داشت. اما آنچه که بسیار موثرتر خواهدبود، شاید سخنان رئیس جمهورمنتخب ایران باشد. حسن روحانی در سخنان خود اهمیت زیادی به توسعه روابط با روسیه داده است که بدون شک می‌تواند بر گسیختگی اتحاد 1+5 تأثیرگذار باشد. نشانه‌های مسلمی وجود دارند که نشان می‌دهند، روسیه پذیرای پیشنهادهای روحانی خواهد بود، بویژه آنکه به دنبال پیروزی روحانی، سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه در اظهاراتی گفت: برای اولین بار طی سالهای گذشته نشانه‌های امیدوار کننده‌ای در این روند دیده می‌شود. لاوروف همچنین خواهان کاهش تحریمها علیه ایران شد. همکاری‌های میلی متری ایران و روسیه نیز اخیراً افزایش یافته‌اند. افزون بر این مسکو بتازگی اعلام کرده است، قصد دارد اختلافش با ایران بر سر سامانه موشکی اس- 300 را حل کند. خودداری روسیه از تحویل موشکهای اس -300 به ایران شاید ملموس ترین دستاورد ایالات متحده در خصوص مواضع روسیه در قبال ایران بوده است. اگر روسیه به دنبال آن باشد که جایگزین سیستم اس-300 را به ایران بفروشد، ضربه مهلکی به تلاشهای آمریکا برای منزوی کردن ایران وارد خواهد آمد.
زاخاری کک در ادامه آورده است: نشانه ها همچنین حاکی از آن است که روحانی روابط با چین را نیز تقویت خواهد کرد. او پس از آنکه پکن انتخابش به عنوان رئیس جمهور ایران را تبریک گفت، در پیامی توسعه روابط با چین را از اولویتهای دولت خود اعلام کرد. پکن نیز که اعلام کرده است فرصت گفت‌وگوی سازنده با ایران را فراهم می‌بیند، در اقدامی کاملاً ملموس واردات گاز مایع از ایران را پس از چهار ماه وقفه از سر گرفت. برخی گزارشها حاکی است، واردات نفت چین از ایران در ماه‌های اخیر 50 درصد افزایش داشته است. گزارشهایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه چین به دنبال سرمایه گذاری در به روزرسانی بندر چابهار است، آنچه که تاکنون در انحصار هند قرار داشته است. حتی واردات نفت خام ژاپن از ایران نیز افزایش اساسی نشان می‌دهد. این درحالی است که کره جنوبی نیز به شکل فزاینده‌ای مخالفت خود را با ادامه یافتن تحریمها علیه ایران را اعلام کرده است. احتمال جدا شدن مسیر آلمان از ایالات متحده در خصوص ایران را نیز نمی توان از نظر دور داشت، بخصوص که در شرایط کنونی تنشهای میان دو کشور به دلیل اتهامهایی که علیه ایالات متحده در خصوص جاسوسی سایبری مطرح می‌شود، رو به افزایش است.
این دیپلمات در پایان می‌نویسد: به طور خلاصه باید گفت، به نظر می‌رسد اتحاد وسیعی که دولت اوباما سخت تلاش کرده بود علیه برنامه هسته‌ای ایران ایجاد کند، در حال فروپاشی است و این، کاخ سفید را از توانایی‌اش در وادار کردن ایران به پذیرش مصالحه در خصوص برنامه هسته‌ای اش ناامیدتر خواهد کرد.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد