به گزارش اسلام آباد خبر ،به گزارششبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصرهامون، رودخانه هیرمند و دریاچه هامون دو شاهرگ حیاتی منطقه سیستان به شمار می روند، تالاب هامون به عنوان هفتمین تالاب آب شیرین دنیا در شرایط ترسالی حدود ۵۷۰۰ کیلومتر مربع وسعت دارد و از سه هامون «پوزک»، «صابوری» و «هیرمند» تشکیل شده است.
خشکسالی های پیاپی در منطقه سیستان، طوفانهای ۱۲۰روزه، خشکی تالاب هامون و دریاچه هیرمند آسیب بسیار زیادی به زندگی حاشیه‌نشینان دریاچه و تالاب وارد کرده و باعث شیوع بیماری‌های مختلف در میان مردم شده و امروز نفس مردم این منطقه را به شمارش انداخته است.
خشک شدن دریاچه هامون به یک معضل منطقه‌ای تبدیل شده، شرایط زندگی در جنوب شرقی ایران به دشوار‌ترین وضعیت رسیده، مسائل زیست‌محیطی ناشی از خشکسالی در منطقه سیستان به فقر، شیوع بیماری‌های تنفسی، آسیب‌های مختلف محیطی و همچنین مهاجرت دامن زده است و با توجه به کم آبی و بیکاری، بسیاری از مردم این ناحیه مجبور به ترک زاد بوم خود و پناه بردن به استان‌های همجوار شده‌اند.
تالاب هامون نام آشنایی است که بسیاری از مردم دنیا و حتی پرندگان مهاجر نیز مختصات جغرافیایی آن را می شناسند و با مصیبتی که بر آن وارد شده، آشنا هستند اما به نظر می رسد داستان سوختن هامون و زمینه شکل‌گیری شهر سوخته‌ای دیگر در این منطقه دل هیچ همسایه و یا دوستدارمحیط زیستی را به درد نمی‌آورد.
دو دهه از آوار معیشت و زندگی مردمان منطقه سیستان و ساکنان حاشیه آن می گذرد، با وجود اینکه اتفاقات به وقوع پیوسته طی چند سال گذشته در نوع خود فاجعه زیست محیطی لقب گرفته ، اما حتی از بین رفتن میلیون ها ماهی و جان دادن هزاران پرنده نتوانست دل جوامع بین المللی و فعالان محیط زیست و از همه مهمتر همسایگان شرقی را به درد بیاورد و این تالاب همچنان در سایه بی مهری می سوزد.
طوفان های مستمر، بارش باران خاک، نابودی محصولات کشاورزی، انقراض نژاد گاو سیستانی، هجرت هزاران خانواده و افزایش نرخ بیکاری و ارتزاق خانواده ها با آب باریکه ای به نام یارانه هر کدام حکایتی تلخ از زندگی مردم این منطقه است که به نظر می رسد مرهمی برای وسعت این همه زخم نمی توان پیدا کرد.
این ها تنها بخشی از سرنوشت غم انگیز انبار غله ایران است که مردم را در انتظار فرو برده، تا شاید به واسطه این همه شور بختی باری دیگر دختر پادشاه سیستان به حال آنها بگرید و زندگی در هامون جاری شود.
داشتن یک استراتژی و سیاست مشخص برای نجات سیستان امری ضروری به نظر می‌رسد و برای اجرایی شدن و به عمل رسیدن تمام راهکارها و پیشنهادها راهی جز برنامه‌ریزی دقیق و پشتوانه قوی علمی و مدیریتی وجود ندارد، سختکوشی وافر و مستمر برای رسیدن به آنچه برنامه‌ریزی شده است بسیار نقشی مهم و کلیدی خواهد داشت.
کارشناسان معتقدند پیگیری حق آبه رودخانه هیرمند و تالاب هامون از طریق دیپلماسی آب و انتقال آب از دریای عمان به منطقه سیستان راهکار حل بخشی از مشکل خشکسالی این منطقه است.
در تامین آب سیستان علاوه بر وزارت امورخارجه وزارت نیرو هم مقصر است
شهریاری نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه در سالیان گذشته پیگیری های متعدی در خصوص تامین حق آبه سیستان از سوی نمایندگان مردم استان صورت گرفت که متاسفانه به نتیجه نرسیده است گفت: متاسفانه دولت های قبل در خصوص حق آبه سیستان کوتاهی کردند و دولت افغانستان هم همکاری نمی کند.
وی افزود: در دولت قبل چندین بار بنده و آقای دهمرده نماینده مردم حوزه سیستان در صحن علنی مجلس، از شخص ظریف وزیر امور خارجه دولت در خصوص حق آبه سیستان سوال و پیگیری کردیم که متاسفانه هیچ اقدام مثبت و قانع کننده‌ای انجام نشد.
شهریاری با اشاره به اینکه علاوه بر وزارت خارجه، وزارت نیرو هم در این مورد مقصر است، بیان کرد: مسئول تامین آب برای مردم وزارت نیرو است اما متاسفانه تا کنون کار قابل توجهی در خصوص تامین آب منطقه سیستان انجام نداده است.
وی تصریح کرد: اشرف غنی رییس جمهور قبلی افغانستان هم در یک جلسه ای به صورت شفاف اعلام کرد که آب نمی دهد مگر اینکه ایران در ازای آب به ما سوخت بدهد.
این نماینده مجلس ادامه داد: دولت های قبلی افغانستان هم همین وضعیت را داشتند، در ظاهر می گفتند آب می دهند اما عملا اتفاقی نمی افتاد.
افغانستان با بررسی بالا دست سد کجکی مخالفت کرد!
شهریاری با بیان اینکه دولت حال حاضر افغانستان مدعی است و می گوید در این کشور هم آب نیست، افزود: وزارت خارجه در مقابل ادعای این کشور پیشنهاد داد که کارشناسان این وزرات خانه به بالای دست سد کجکی بروند و بررسی کنند که متاسفانه این پیشنهاد با مخالفت دولت افغانستان مواجه شد.
این نماینده مجلس ادامه داد: قطعا این مخالفت دولت افغانستان معنایش این است که آب وجود دارد اما دولت این کشور نمی‌خواهد همکاری کند و حق آبه ایران را بدهد، چرا که اگر این ادعا صادق بود اجازه بررسی را می دادند.
وی افزود: قدرت چانه زنی با دولت افغانستان مشکل است نمی‌توانند چانه زنی کنند و علت هم این است که متاسفانه علی رغم اینکه طالبان روی کار آمده اند ولی به نظر می رسد که خود طالبان هم حاکمیت جدی بر افغانستان ندارند و این نشان میدهد که احتمالا گروه های دیگری دارند تصمیم می گیرند که تاثیرگذار هم هستند.
وی با اشاره به سکونت تقریبا 8 میلیون افاغنه در ایران افزود: مقدار آبی که این عزیزان مصرف می کنند قطعا کمتر از آن 820 میلیون متر مرکعب آبی که حق آبه سیستان نیست.
وی همچنین به انتقال مقدار قابل توجهی از آب سیستان به زاهدان گفت: اگر لااقل اجازه ندهند که این مقدار آب به زاهدان بیاید و اولویت با خود زابل باشد و بعد از رفع نیاز زابل آب به زاهدان بیاید شاید مقداری از تنش آبی در حوزه سیستان رفع شود.
شهریاری با تاکید بر اینکه دولت موظف است به هر قیمتی شده و از هر جای که شده مشکل آب مردم سیستان و بلوچستان مخصوصا شهر زابل و زاهدان را حل کند، بیان کرد: در حال حاضر برخی از روستاهای بلوچستان هم با مشکل قطعی آب آشامیدنی مواجه هستند و با تانکر به این روستاها آب رسانی می شود و در حال حاضر مشکل جدی مردم این استان مسئله آب است که عزم و اراده جدی دولت مردان را می طلبد.
سرعت پروژه انتقال آب از دریای عمان به استان از سرعت لاک پشتی هم کند تر است
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در خصوص پروژه انتقال آب از دریای عمان به سیستان و بلوچستان اذعان داشت: بحث انتقال آب از دریای عمان به استان هم در دولت آقای احمدی نژاد و هم در دولت روحانی تصویب و در مجلس هم مصوب شد اما متاسفانه زمان بر است و منابع مالی قابل توجهی می خواهد که این پروژه هم خیلی شاید از لاک پشتی هم کندتر پیش می رود.
شهریاری افزود: مردم استان ما مردم مظلومی هستند و این مظلومیت بعضی اوقات کار دستشان می دهد به نظر من مردم باید مطالبه گر باشند، البته مطالبه گری با منطق که دشمنان هم سو استفاده نکنند.
وی با اشاره به مهاجرت مردم از منطقه سیستان گفت: متاسفانه سیستان دارد خالی می شود و مرزداران غیوری که از مرزها مهاجرت می کنند مرزها خالی میشود که دولت باید میلیاردها ریال سرمایه گذاری کند که بتواند امنیت مناطق مرزی را برقرار کند که این ها همه به ضرر دولت هاست که متاسفانه دارد کم توجهی می شود.
در حوزه آب پروژه‌ای به بهره برداری رسید که در روز اول از مدار خارج شد!
سرگزی نماینده مردم حوزه سیستان با اشاره به مشکل تنش آبی و قطع آب در برخی از روستاهای شهرستان هیرمند در روزهای اخیر گفت: با توجه به کاهش ارتفاع آب در چاه نیمه ها خصوصا چاه نیمه شماره یک که محل برداشت آب روستا است بنده و بقیه مسئولین استان چندین بار به متولیان امر تذکر دادیم که هر چه سریع تر پمپ های ایستگاه شناور را در قسمت عمیق شماره یک مستقر، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و باعث شد ارتفاع آب پایین بیاید و آبی موجود نباشد برای مکش، علی رغمی که در خود چاه نیمه یک منابع آب خوبی داریم که امروز نباید ما مشکل تنش آبی یا قطع آب داشته باشیم.
سرگزی ادامه داد: در چند شب گذشته سعی کردند که سریعاً فاز شناور را فعال و پمپ ها را در آنجا مستقر کنند که باز هم این اقدام مشکلی را حل نکرد.
وی با بیان اینکه قرار بود ایستگاه تصفیه خانه شماره سه زابل به چاه نیمه شماره یک متصل و این پروژه زیربار آب برود که متاسفانه با اولین تست از مدار خارج شد، بیان کرد: از استاندار و و مسئولین نظارتی درخواست دارم تا ورود پیدا کنند و بررسی کنند که چگونه این پروژه در حالی به بهره برداری می رسد که در روز اول از مدار خارج می شود.
وی در پایان گفت: ما همچنان پیگیر هستیم که شرکت آبفا هر چه سریعتر مشکل آب شرب روستاییان را حل کند.
باتوجه به شرایط پیشرو و امتناع افغانستان از رهاسازی حقابه قانونی ایران، بهتر است که دولت راه‌حل‌های جایگزین را به‌صورت جدی پیگیری کند.
در حال حاضر بزرگترین دغدغه و در عین حال خطرآفرین مسئله در منطقه سیستان، مسأله گردوغبار، آب و معیشت است که سبب مهاجرت گسترده مردم محلی شده که امنیت مرزهای شرقی را برای ایران به ارمغان می‌آورند. اگر به فوریت به آن رسیدگی نشود می‌تواند زیان غیرقابل برگشتی را برای کشور به دنبال داشته باشد.
انتهای پیام/