به گزارش اسلام آباد خبر ،به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بازیگران فیلم سینمایی «برادران لیلا» در فتوکال و فرش قرمز این فیلم در جشنواره کن در حال گرفتن عکس های یادگاری و ژست گرفتن برای عکاسان بودند که انتشار خبری همه این خوشحالی ها را به حاشیه برد؛ کتایون ریاحی، بازیگر سینما و تلویزیون با انتشار متن و عکسی در صفحه شخصی خود، سعید پورصمیمی، بازیگر پیشکسوت سینما و یکی از بازیگران فیلم «برادران لیلا» را به آزار و تجاوز جنسی علیه خود متهم کرد.
هنوز بازیگران و رسانه ها از شوک این خبر خارج نشده بودند، که بلافاصله لادن طباطبایی بازیگر سینما نیز با انتشار پست کتایون ریاحی، تایید کرد که این اتفاق توسط آن بازیگر مرد برای او نیز تکرار شده است و این ماجرا ابعاد تازه ای پیدا کرد.
حالا با انتشار این اخبار همه نگاه جنبشی که در ایران با امضای 800 زن از اهالی سینما برای دفاع از حقوق زنان قربانی آزار جنسی تشکیل شده بود، به ترانه علیدوستی به عنوان یکی از لیدرهای این جنبش دوخته شده بود؛ ترانه ای که در فیلم «برادران لیلا» نه تنها با فرهاد اصلانی و سعید پورصمیمی به عنوان متهمان این جنبش بازی کرده بود، بلکه در فتوکال، فرش قرمز و نشست خبری این فیلم نیز در کنار آنها ایستاده و عکس یادگاری گرفته بود.
اما اینکه این جنبش با چه هدفی تشکیل شد و حالا پس از چند ماه و با نام بردن و متهم کردن صریح برخی سینماگران مرد در چه مسیری قدم برداشته، باعث اعتراض برخی از چهره های مهم این جنبش و حتی انصراف برخی از آنها شده است.
مستانه مهاجر از جنبش «می‌تو» انصراف داد
مستانه مهاجر، تدوینگر و تهیه کننده سینما با انتشار عکسی از زر امیرابراهیمی در صفحه شخصی خود، از این جنبش انصراف داد؛ در بخشی از متن منتشر شده مهاجر آمده است:« قرار ما این نبود. مى پنداشتم این فعالیت مدنى و راهى که به آن پیوستم اهرمى است براى توقف آزار و تعرض به زنان جامعه، نه بدنام کردن و فروپاشى روح و روان افراد ، آنهم فقط سینما . ولى مدتى است میبینم این اقدام مهم اجتماعى ، با روشى غلط به ضدِّ خودش دارد تبدیل میشود و در این میان این فقط سینماى مااست که مورد هجوم بى وقفه قرار گرفته است. شاید نمیتوانم بدرستى احساسم را بگویم اما اینرا میدانم که بدلایلى با روش شما ( نه با اهدافمان ) در تعارضم و فکر میکنم دیگر براى جمع ٨٠٠ نفرى شما مفید نیستم. ترجیح میدهم در وقتى دیگر با راهکارى خردمندانه تر ، دور از هر گونه خشمى به این راه بپیوندم. از این رو امضاى خود را از شما دوستان پس میگیرم.»
پیش از مهاجر، حمید فرخ نژاد، همایون اسعدیان، پانته آ بهرام و هنگامه قاضیانی نیز با اعتراض به منحرف شدن مسیر این جنبش، به این حرکات واکنش نشان دادند.
حمید فرخ نژاد با اعتراض به محرف شدن مسیر این جنبش با انتشار یک استوری نوشت:« متهم با محکوم تفاوت دارد، هر حرکتی اگر قانونمند نباشد منجر به فساد میشود، این که هرکس بتواند نام شخصی را بدون اثبات جرم و بدون داشتن شرایط دفاع، رسانه‌ای کند از ضعف‌های حرکتی است که می‌توانست مثبت باشد، این نوع عملکرد باعث رواج باج‌گیری و صدمه به اصل هدفی می‌گردد که برای امنیت جامعه ما و در همه زمینه‌های شغلی لازم است...»
هنگامه قاضیانی نیز در اعتراض به رفتار ترانه علیدوستی دراین باره نوشت:« ... گروهی از دوستان و غیر دوستان ، موضوع به این مهمی را تبدیل کرده اند به اخبار زرد که خوشاند مشتاقان زرد است و دور همه ی های زرد.. عدالت خوش رنگ را در پیش بگیریم و با سند و مدرک محکمه پسند به سراغ متجاوزین برویم»
اما پانته آ بهرام نیز در لایو اینستاگرام با انتقاد از واکنش های برخی بازیگران به اسم این جنبش، گفت:« ... من به یک بخش این حرکت در روزهای گذشته به شدت معترضم و احساس میکنم جنبش‌مان در حال تبدیل شدن به ضد خودش است و آن این است که نمی‌فهمم اساسا اسم بردن از آدم‌ها به شکل واضح و رودررو چه کمکی به جنبش ما و به نفس این حرکت خواهد کرد.
قرار نیست چون آزار دیده‌ایم، آزار بدهیم. قرار نیست شبیه آدم‌های انتقام‌جو عمل و جوری رفتار کنیم که ما قرار است روان دیگران را اعدام کنیم، چون خودمان آسیب دیده‌ایم. قرار از ابتدا این نبود، قرار ما این بود که جلوی این اتفاق‌ها را بیش از این بگیریم.... من نه کارزاری راه‌اندازی کردم و نه همه‌ی جنبش را زیر سوال بردم. و نه کسی را دعوت به «سکوت» کردم. تفسیر نکنید ، بدون خشم گوش کنید، فقط نمی‌دانم بردن نام مرد هفتاد و چند ساله‌ای که حالا مورد نفرت و نفرین صدها یا هزاران نفر است، چه کمک تازه‌ای به این حرکت می‌کند و آیا در مسیر عدالت هست؟؟»
همایون اسعدیان نیز در گفت و گو با روزنامه اعتماد در این باره اظهار داشت:«قبل از اینکه بخواهیم اسامی آدم‌ها را نام ببریم که در جنبش «می‌تو» این اتفاق می‌افتد که من نمی‌دانم در هیچ دادگاهی هم قبل از اینکه چیزی ثابت شود حق نداریم اسم آدم‌ها آورده شود و درباره‌شان صحبت کنیم. بیاییم در خانه سینما و آنجا حلش کنیم و آنجا محکومیت و محدودیت بدهیم.هر چیزی که بتواند فضای ما را سالم‌تر کند را در خود خانه سینما انجام دهیم. »
به گفته بسیاری از دلسوزان سینما، اگر این جنبش بخواهد اهداف مورد نظر خود را عملی کند، باید قانونمند، بدون هوچی گری وهمراه با کار روانشناسی و کارشناسانه باشد وگرنه نه تنها از مسیر اصلی خود خارج می شود، بلکه وسیله ای برای سواستفاده کنندگان و طماعان می شود و به سرمنزل مقصود نخواهد رسید.
انتهای پیام/