فرصت با خدا بودن رانباید ارزان بفروشیم!

 چند روزی بیشتر نیست که با ماه مبارک رمضان خداحافظی کرده ایم.
ماه رمضان بعد از شبهای قدر حال دیگری دارد.

آنهائی که روزه بوده اند روزه در آنها کار خودش را کرده است و دلهایشان به اندازه کامل بودن روزه ای که گرفته اند رنگ خدائی گرفته است و آنهائی هم که به هر دلیل شرعی نتوانسته اند روزه بگیرند اما دلشان با روزه داران بوده است، همین که مراعات حال روزه دارن را نموده اند بی بهره نمانده اند.

شب قدر هم همه نگاه ها را به سوی آسمان کرده است و افراد با راز و نیازها قلبها را شستشو نموده اند و محبت خدا در دلهاشان جا گرفته است.

اما این حال را نباید دست کم گرفت و نباید به راحتی از دستش داد. باید از آن برای پیوستن به زمره با تقوایان استفاده کرد و اساساً خدا هم روزه را به خاطر همین واجب نموده است:

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
اى کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما واجب شد چنان كه بر پیشینیان شما واجب شده بود، باشد كه با تقوا شوید.
( سوره بقره آیه 183 )

نباید این حال و فرصت پیش آمده را ارزان بفروشیم!

خدا خود گفته است که با پرهیزگاران است. فرصت با خدا بودن رانباید از دست بدهیم!
باید عزممان را جزم کنیم.
به چشمانمان اجازه ندهیم به هر جایی نگاه کند،
به زبانمان اجازه ندهیم به هر کلامی گویا شود
به گوشهایمان اجازه ندهیم هر چیزی را بشنود،
هر جا نرویم، هر کاری را نکنیم و ...

آخر با خدا بودن حسابی دارد!