روزنامه اعتماد نوشت:
احمد پورنجانی با ارسال نامه‌یی به حسن روحانی از وی خواست تا افکار عمومی را با چگونگی انتخاب تیم همکاران خود همراه سازد.
متن نامه پورنجاتی به رییس‌جمهور منتخب به این شرح است:
از تعارفات می‌گذرم و البته موفقیت شما را در رویکرد اکثریت آرای مردم ایران و انتخاب‌تان به عنوان ریاست‌جمهوری تبریک می‌گویم.
پیش از هر سخن، بر این نکته تاکید می‌کنم که با شناختی که دور و نزدیک، ازگذشته تاکنون از منش و شخصیت فکری و روش سیاسی شما داشته‌ام، هم از انتخاب شما و هم نشانه‌های آشکار تحول واقع‌گرایانه در ساحت سیاسی کشور، بسی خرسندم. به ویژه دیدگاه‌ها و مواضع انتقادی شما در هشت سال گذشته درباره آنچه بر سر این ملک و ملت آمد و چیزی جز «آوار گفتمان بی‌پرنسیب عوام‌گرایی انقلابی نمای خودشیفتگی افراطی» نبود، و از همه مهم‌تر و تازه‌تر، شعارها و برنامه‌ها و وعده‌ها و چشم‌انداز‌هایی که در روند تبلیغات انتخابات، به گونه‌یی آشکار و شفاف بیان کردید، دریچه‌های بزرگی از امیدواری را برای اصلاح حرکت وضعی و انتقالی «سپهر قدرت و مدیریت» کشور به سوی افق‌هایی شایسته این مرزبوم و ملت، گشوده است.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: اما، اینک که اندک اندک، از فضای پر شور و احساس ارتباط چهره به چهره با شهروندان عطش‌زده یک جرعه «آرامش و امنیت و امید به آینده و تنفس در هوای بانشاط» فاصله می‌گیرید و به ناچار در اتاق‌های در بسته و حلقه‌های مشورت با همگرایان و دیگرانی که کم کم سر و کله‌شان از اینجا و آنجا پیدا شده و می‌شود، برای راهبرد‌ها و برنامه‌ها و ترکیب همکاران خود چاره‌اندیشی می‌کنید، لازم دیدم از موضع کسی که هرگز قصد بازگشت به هیچ منصب رسمی و غیر رسمی در هیچ بخشی از نظام ندارد، دو نکته را یادآور شوم، هرچند نه برای شما و نه برای افکار عمومی، ناشناخته نیست:
۱- هم شما و هم به ویژه اکثریت شهروندانی که به شما رای داده‌اند، کم یا بیش، اما در مجموع «برداشت و تصور و انتظارات و مقاصد مشخص و روشنی» داشته‌اند و به باور من، «رای معنادار و واجد مضمن مشخص» داده‌اند.
پشتیبانان سیاسی موثر شما، آقایان هاشمی و به ویژه خاتمی با بدنه جریان اصلاحات و ناطق‌نوری و دیگر بزرگان سیاسی نیز گرچه همواره تصریح کرده‌اند که قصد سهم‌خواهی نداشته‌اند، اما بی‌تردید به اعتبار شناخت و امید به آنچه شما وعده داده‌اید، ششدانگ به میدان آمدند.
پس: پیشنهاد می‌کنم دست‌کم برای خودتان، این همه سرمایه را به مثابه یک عهدنامه در قالب یک منشور «اعتقادی – حقوقی – اخلاقی» تدوین و در دفتر کارتان نصب کنید. چشم بر هم بگذارید، چهار سال به پایان می‌رسد.
۲- شما همواره بر اصل «شفافیت» در عملکرد دولت، تاکید داشته‌اید. بسم‌الله. این شیوه موجه و خردمندانه را که در اولویت فهرست مطالبات جامعه نیز هست، از همین حالا به کار ببندید.
چرا به گونه‌یی مستمر و روزآمد، افکار عمومی را درباره آنچه این روزهای سرنوشت‌ساز که مشغول پخت و پز «تیم همکاران» خود هستید، منتظر گذاشته‌اید؟ !
چه اشکالی دارد حتی درباره گمانه‌زنی‌ها و سبک و سنگین کردن‌های انتخاب‌هاتان، افکار عمومی را همراه خود داشته باشید.
برادرانه از شما می‌خواهم به شعار شفافیت در همه فرآیندها وفادار بمانید و اطمینان داشته باشید که همراهی و همدلی بیشتری را از سوی مردم و جریان‌های مورد اعتماد آنان شاهد خواهید بود.
احمد پورنجانی با ارسال نامه‌یی به حسن روحانی از وی خواست تا افکار عمومی را با چگونگی انتخاب تیم همکاران خود همراه سازد.
متن نامه پورنجاتی به رییس‌جمهور منتخب به این شرح است:
از تعارفات می‌گذرم و البته موفقیت شما را در رویکرد اکثریت آرای مردم ایران و انتخاب‌تان به عنوان ریاست‌جمهوری تبریک می‌گویم.
پیش از هر سخن، بر این نکته تاکید می‌کنم که با شناختی که دور و نزدیک، ازگذشته تاکنون از منش و شخصیت فکری و روش سیاسی شما داشته‌ام، هم از انتخاب شما و هم نشانه‌های آشکار تحول واقع‌گرایانه در ساحت سیاسی کشور، بسی خرسندم. به ویژه دیدگاه‌ها و مواضع انتقادی شما در هشت سال گذشته درباره آنچه بر سر این ملک و ملت آمد و چیزی جز «آوار گفتمان بی‌پرنسیب عوام‌گرایی انقلابی نمای خودشیفتگی افراطی» نبود، و از همه مهم‌تر و تازه‌تر، شعارها و برنامه‌ها و وعده‌ها و چشم‌انداز‌هایی که در روند تبلیغات انتخابات، به گونه‌یی آشکار و شفاف بیان کردید، دریچه‌های بزرگی از امیدواری را برای اصلاح حرکت وضعی و انتقالی «سپهر قدرت و مدیریت» کشور به سوی افق‌هایی شایسته این مرزبوم و ملت، گشوده است.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: اما، اینک که اندک اندک، از فضای پر شور و احساس ارتباط چهره به چهره با شهروندان عطش‌زده یک جرعه «آرامش و امنیت و امید به آینده و تنفس در هوای بانشاط» فاصله می‌گیرید و به ناچار در اتاق‌های در بسته و حلقه‌های مشورت با همگرایان و دیگرانی که کم کم سر و کله‌شان از اینجا و آنجا پیدا شده و می‌شود، برای راهبرد‌ها و برنامه‌ها و ترکیب همکاران خود چاره‌اندیشی می‌کنید، لازم دیدم از موضع کسی که هرگز قصد بازگشت به هیچ منصب رسمی و غیر رسمی در هیچ بخشی از نظام ندارد، دو نکته را یادآور شوم، هرچند نه برای شما و نه برای افکار عمومی، ناشناخته نیست:
۱- هم شما و هم به ویژه اکثریت شهروندانی که به شما رای داده‌اند، کم یا بیش، اما در مجموع «برداشت و تصور و انتظارات و مقاصد مشخص و روشنی» داشته‌اند و به باور من، «رای معنادار و واجد مضمن مشخص» داده‌اند.
پشتیبانان سیاسی موثر شما، آقایان هاشمی و به ویژه خاتمی با بدنه جریان اصلاحات و ناطق‌نوری و دیگر بزرگان سیاسی نیز گرچه همواره تصریح کرده‌اند که قصد سهم‌خواهی نداشته‌اند، اما بی‌تردید به اعتبار شناخت و امید به آنچه شما وعده داده‌اید، ششدانگ به میدان آمدند.
پس: پیشنهاد می‌کنم دست‌کم برای خودتان، این همه سرمایه را به مثابه یک عهدنامه در قالب یک منشور «اعتقادی – حقوقی – اخلاقی» تدوین و در دفتر کارتان نصب کنید. چشم بر هم بگذارید، چهار سال به پایان می‌رسد.
۲- شما همواره بر اصل «شفافیت» در عملکرد دولت، تاکید داشته‌اید. بسم‌الله. این شیوه موجه و خردمندانه را که در اولویت فهرست مطالبات جامعه نیز هست، از همین حالا به کار ببندید.
چرا به گونه‌یی مستمر و روزآمد، افکار عمومی را درباره آنچه این روزهای سرنوشت‌ساز که مشغول پخت و پز «تیم همکاران» خود هستید، منتظر گذاشته‌اید؟ !
چه اشکالی دارد حتی درباره گمانه‌زنی‌ها و سبک و سنگین کردن‌های انتخاب‌هاتان، افکار عمومی را همراه خود داشته باشید.
برادرانه از شما می‌خواهم به شعار شفافیت در همه فرآیندها وفادار بمانید و اطمینان داشته باشید که همراهی و همدلی بیشتری را از سوی مردم و جریان‌های مورد اعتماد آنان شاهد خواهید بود.
منبع: مرصاد
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد