آیا آن نامزدی که می‌گوید با دنیا آشتی می‌کنم ادعای دشمنان ایران را تکرار نمی‌کند که می‌گویند ایران در انزوا قرار گرفته است؟ آیا زبان امریکا را در دهان ندارد؟!
خبرگزاری فارس: دیرزمانی است که دست‌های مرموزی به کار افتاده است تا ملت ایران و فرزندان انقلاب اسلامی را با حربة «افراطی‌گری»، «خشونت‌طلبی» و «تندروی» منکوب کند و از راه امام و انقلاب باز دارد. استکبار جهانی و در رأس آن شیطان بزرگ به درستی دریافته است که امروز تبلیغات زهرآگین و ضدانقلابی آنان در میان ملت بیدار، هشیار و دشمن‌شناس ایران به اندازة پشیزی برد ندارد و نمی‌تواند مایه فریب و گمراهی شود، از این رو، تلاش دارد اغراض و امیال استعماری و ضدمردمی خود را از زبان کسانی بازگو کند که در تاریکی و ناآگاهی به‌سر می‌برند و یا آلت دست دشمن شده‌اند.
گفتمان برخی از نامزدهای یازدهمین دورة انتخابات ریاست جمهوری، از عقده‌گشایی، انتقام‌جویی، ترویج اندیشه‌های لیبرالیستی، کنار زدن خط امام و کمرنگ کردن آرمان‌های انقلاب اسلامی نشان دارد. برخی از نامزدها این روزها در تبلیغات انتخاباتی خود، سخنانی را مطرح می‌کنند که مایة تاسف و نگرانی است مانند این‌که:
ما تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم!!
من با دنیا آشتی می‌کنم!!
مشکل من افراطی‌گری است!
مشکل من با افراطیون است!
ما افراد موثر را خانه‌نشین کردیم!!
برخورد کنسولی با ایران خوب نیست!
غرور ملی ایرانیان را بازمی‌گردانم
روزگاری بود که پاسپورت ایرانی در دنیا اعتبار داشت و بدون ویزا به غالب کشورها مسافرت می‌کردیم اما امروز…
و…
باید ملت ایران از کسانی که این‌گونه سخنان دوپهلو و بودار را بر زبان می‌رانند توضیح بخواهند که منظور از افراطی‌گری چیست و از دید آنان افراطیون چه کسانی هستند؟
آیا افراطیون آن نیروهای حزب‌اللهی و انقلابی جان‌برکفند که با شعار مرگ بر امریکا کاخ‌ها و کاخ‌نشینان را می‌لرزانند؟! آیا افراطیون از دید برخی از این نامزدها ملت قهرمان‌پرور ایران است که در برابر آز و نیاز استعماری امریکا در درازای سی و اند سال گذشته قهرمانانه ایستاده و به سازش و کرنش تن در نداده است؟
آیا این ملت ایران است که می‌خواهد تا قیامت با امریکا قهر باشد یا این امریکا است که می‌خواهد با اسلام ناب محمدی (ص) تا قیامت بستیزد؟
ما در مجلس بودجه‌ای برای براندازی در امریکا تصویب نکرده‌ایم. ما صدها فرستنده در دنیا ضد امریکا به کار نینداخته‌ایم ما نگفته‌ایم و نمی‌گوییم که ریشة ملت امریکا را باید خشکاند. ما تروریست‌های خون‌آشام و درنده‌ای به نام‌های طالبان، القاعده، النصره را با پول و سلاح، مجهز نکرده و به خاک امریکا گسیل نداشته‌ایم. ما با رژیم‌های ضدمردمی و آدمکشانی دیکتاتور به نام‌های آل خلیفه، آل سعود و… برای سرکوب ملت‌ها همدست نشده‌ایم.
ما برای سرنگونی یک دولت به جرم این‌که با ما همدست نیست کشوری را به حمام خون تبدیل نکرده‌ایم.
آیا ما می‌توانیم به اسلام ناب محمدی (ص) پای‌بند باشیم و با وجود این اعلام کنیم که «تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم»
آیا ملت ایران امروز با دنیا قهرند که برخی در تبلیغات انتخاباتی خود نوید می‌دهند که من اگر رییس جمهور شوم: با دنیا آشتی می‌کنم!!
آیا بیش از یکصد و بیست کشور غیرمتعهدها و… از کشورهای دنیا نیستند؟ و تنها امریکا و چند کشور زورگو و فزون‌خواه اروپا کشورهای جهان به شمار می‌آیند؟!!
آیا آن نامزدی که می‌گوید با دنیا آشتی می‌کنم ادعای دشمنان ایران را تکرار نمی‌کند که می‌گویند ایران در انزوا قرار گرفته است؟ آیا زبان امریکا را در دهان ندارد؟!
راستی کسی که در راه انقلاب یک سیلی نخورده و در راه مبارزه پای او به کلانتری نرسیده است آیا حق دارد امروز برای ملت قهرمان‌پرور، سخت‌کوش و فداکار ایران نقشه راه ترسیم کند و به عنوان میراث‌خوار انقلاب شعار دهد که با دنیا آشتی می‌کنم و یا تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم و حماسه‌آفرینی‌های ملت انقلابی ایران را افراطی‌گری و خشونت‌طلبی بخواند؟!
کسانی که تا دیروز با دولت‌های تسلیم‌طلب و اشرافی‌گری همدست و همراه بوده و در آن دولت‌ها پست و مقامی داشته‌اند امروز برای به دست آوردن آرای ملت ایران به گونه‌ای شعار می‌دهند و سخن می‌گویند که انگار در طول این سی‌و اند سالی که از انقلاب اسلامی می‌گذرد در صحنه نبوده‌اند و امروز به عنوان ناجی ملت و کشور نزول اجلال کرده‌اند تا «عزت و غرور ملی ایرانیان را بازگردانند»!! امنیت و آزادی را ارزانی بدارند!! از تجاوز به حقوق دیگران پیشگیری کنند!! و فقر و فساد را ریشه‌کن سازند!!
آیا در دولت تسلیم‌طلبان و نیز در دولت اشرافی‌گری این‌گونه مشکلات و معضلات وجود نداشت که این حضرات نفس نکشیدند یا چون در آن دولت‌ها سهم و موقعیتی داشتند مشکلات ناچیز شمرده می‌شد؟ آیا آن بزرگواری که امروز از دیدن دختر فقیری در سر چهارراه‌ها رنج می‌کشد تا دیروز کجا بوده است؟ آیا امروز این صحنه اسف‌بار پدید آمده است؟! و اگر او به مقام ریاست جمهوری دست یابد آیا این‌گونه صحنه‌های اسف‌بار خود به خود از میان می‌رود.
راستی هدف از غرور و عظمت ملی که می‌خواهند به ایرانیان بازگردانند چه عظمت و غروری است که امروز ملت ایران از آن محروم است؟! آیا از آن نوع غرور ملی است که محفل‌نشینان فراماسونری در دوران پهلوی اول و دوم به ملت ایرانی ارزانی داشتند و با حاکم کردن کاپیتولاسیون، سرجوخه‌های عربده‌کش بیگانه را بر جان و مال و ناموس ملت ایران مسلط کردند.
راحت‌طلبان و آسوده‌خواهانی که در درازای نهضت امام و انقلاب اسلامی و در دوران دفاع مقدس از صحنه غایب بوده‌اند امروز با یک دنیا گستاخی به خود می‌بالند که پادگانی فکر نمی‌کنند!! و با دهن‌کجی به نیروهای نظامی و انتظامی و سپاهی و بسیجی افتخار دارند که «سرهنگ» نیستند.
آیا این نیروهای رزمنده و جان بر کف پادگان‌ها نبودند که از جان و مال و زن و فرزند و زندگی و هستی چشم پوشیدند زیر تانک رفتند، روی مین رفتند و در سنگر شرف و کرامت مقاومت کردند و با نثار خون خود ایران را از تجزیه و نابودی رهایی بخشیدند؟
اگر پادگانی‌ها (یعنی نیروهای رزمنده و پاکباخته) نبودند امروز محفل‌نشینان رفاه‌طلب و خودخواه چگونه می‌توانستند برای کسب مقام و شهرت و ریاست در سیمای جمهوری اسلامی به خودنمایی بنشینند و نمک بخورند و نمکدان بشکنند؟
باید دانست کسانی که با حربه «پادگانی‌ها» به رزمندگان عزیز و نیروهای حزب‌اللهی و انقلابی (آزادگان، ایثارگران، جانبازان و…) و خانواده شهدا دهن‌کجی می‌کنند، انقلاب اسلامی را به درستی نشناخته و راهشان از راه ملت قهرمان‌پرور ایران جداست.
برخی از این‌ها به جای این‌که با الهام از رهنمودهای مقام معظم رهبری که این سال را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامیدند در اندیشه حماسه‌آفرینی باشند، و در راه رونق بخشیدن به تولید ملی، به وجود آوردن ثبات اقتصادی، پیشگیری از واردات بی‌حساب و کتاب، جلوگیری از ریخت و پاش‌های افسارگسیخته، بی‌عدالتی‌ها رانت‌خواری‌ها، سوء مدیریت‌ها و… که موجب مشکلات توانفرسا شده است، طرح و برنامه بدهند در اندیشه سازش و کرنش در برابر امریکا هستند و راه حل همه مشکلات را تسلیم شدن در برابر امریکا می‌پندارند و با بزرگ نمایاندن یک سلسله امتیاز‌های ناچیز و دلخوش‌کننده دوران ستم‌شاهی مانند اعتبار پاسپورت می‌خواهند دستاوردهای عظیم علمی و سیاسی عصر انقلاب را ناچیز بنمایانند و با سیاه‌نمایی و تخریب نظام برای خود جایگاهی به دست آورند.
امید است ملت آگاه، هوشیار و بیدار ایران با آزمون از دوره‌های حاکمیت تسلیم‌طلبان، رفاه‌طلبان اشرافی و منحرفان ارتجاعی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به نامزدی رای دهند که از پیروان راستین اسلام ناب محمدی (ص) باشد و آرمان‌های امام و مقام رهبری را پاس بدارد و با ملت مسلمان، شریف و سربلند همراه باشد، رضای خدا جوید و راه امام پوید.
خبرگزاری فارس: دیرزمانی است که دست‌های مرموزی به کار افتاده است تا ملت ایران و فرزندان انقلاب اسلامی را با حربة «افراطی‌گری»، «خشونت‌طلبی» و «تندروی» منکوب کند و از راه امام و انقلاب باز دارد. استکبار جهانی و در رأس آن شیطان بزرگ به درستی دریافته است که امروز تبلیغات زهرآگین و ضدانقلابی آنان در میان ملت بیدار، هشیار و دشمن‌شناس ایران به اندازة پشیزی برد ندارد و نمی‌تواند مایه فریب و گمراهی شود، از این رو، تلاش دارد اغراض و امیال استعماری و ضدمردمی خود را از زبان کسانی بازگو کند که در تاریکی و ناآگاهی به‌سر می‌برند و یا آلت دست دشمن شده‌اند.
گفتمان برخی از نامزدهای یازدهمین دورة انتخابات ریاست جمهوری، از عقده‌گشایی، انتقام‌جویی، ترویج اندیشه‌های لیبرالیستی، کنار زدن خط امام و کمرنگ کردن آرمان‌های انقلاب اسلامی نشان دارد. برخی از نامزدها این روزها در تبلیغات انتخاباتی خود، سخنانی را مطرح می‌کنند که مایة تاسف و نگرانی است مانند این‌که:
ما تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم!!
من با دنیا آشتی می‌کنم!!
مشکل من افراطی‌گری است!
مشکل من با افراطیون است!
ما افراد موثر را خانه‌نشین کردیم!!
برخورد کنسولی با ایران خوب نیست!
غرور ملی ایرانیان را بازمی‌گردانم
روزگاری بود که پاسپورت ایرانی در دنیا اعتبار داشت و بدون ویزا به غالب کشورها مسافرت می‌کردیم اما امروز…
و…
باید ملت ایران از کسانی که این‌گونه سخنان دوپهلو و بودار را بر زبان می‌رانند توضیح بخواهند که منظور از افراطی‌گری چیست و از دید آنان افراطیون چه کسانی هستند؟
آیا افراطیون آن نیروهای حزب‌اللهی و انقلابی جان‌برکفند که با شعار مرگ بر امریکا کاخ‌ها و کاخ‌نشینان را می‌لرزانند؟! آیا افراطیون از دید برخی از این نامزدها ملت قهرمان‌پرور ایران است که در برابر آز و نیاز استعماری امریکا در درازای سی و اند سال گذشته قهرمانانه ایستاده و به سازش و کرنش تن در نداده است؟
آیا این ملت ایران است که می‌خواهد تا قیامت با امریکا قهر باشد یا این امریکا است که می‌خواهد با اسلام ناب محمدی (ص) تا قیامت بستیزد؟
ما در مجلس بودجه‌ای برای براندازی در امریکا تصویب نکرده‌ایم. ما صدها فرستنده در دنیا ضد امریکا به کار نینداخته‌ایم ما نگفته‌ایم و نمی‌گوییم که ریشة ملت امریکا را باید خشکاند. ما تروریست‌های خون‌آشام و درنده‌ای به نام‌های طالبان، القاعده، النصره را با پول و سلاح، مجهز نکرده و به خاک امریکا گسیل نداشته‌ایم. ما با رژیم‌های ضدمردمی و آدمکشانی دیکتاتور به نام‌های آل خلیفه، آل سعود و… برای سرکوب ملت‌ها همدست نشده‌ایم.
ما برای سرنگونی یک دولت به جرم این‌که با ما همدست نیست کشوری را به حمام خون تبدیل نکرده‌ایم.
آیا ما می‌توانیم به اسلام ناب محمدی (ص) پای‌بند باشیم و با وجود این اعلام کنیم که «تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم»
آیا ملت ایران امروز با دنیا قهرند که برخی در تبلیغات انتخاباتی خود نوید می‌دهند که من اگر رییس جمهور شوم: با دنیا آشتی می‌کنم!!
آیا بیش از یکصد و بیست کشور غیرمتعهدها و… از کشورهای دنیا نیستند؟ و تنها امریکا و چند کشور زورگو و فزون‌خواه اروپا کشورهای جهان به شمار می‌آیند؟!!
آیا آن نامزدی که می‌گوید با دنیا آشتی می‌کنم ادعای دشمنان ایران را تکرار نمی‌کند که می‌گویند ایران در انزوا قرار گرفته است؟ آیا زبان امریکا را در دهان ندارد؟!
راستی کسی که در راه انقلاب یک سیلی نخورده و در راه مبارزه پای او به کلانتری نرسیده است آیا حق دارد امروز برای ملت قهرمان‌پرور، سخت‌کوش و فداکار ایران نقشه راه ترسیم کند و به عنوان میراث‌خوار انقلاب شعار دهد که با دنیا آشتی می‌کنم و یا تا قیامت نمی‌توانیم با امریکا قهر باشیم و حماسه‌آفرینی‌های ملت انقلابی ایران را افراطی‌گری و خشونت‌طلبی بخواند؟!
کسانی که تا دیروز با دولت‌های تسلیم‌طلب و اشرافی‌گری همدست و همراه بوده و در آن دولت‌ها پست و مقامی داشته‌اند امروز برای به دست آوردن آرای ملت ایران به گونه‌ای شعار می‌دهند و سخن می‌گویند که انگار در طول این سی‌و اند سالی که از انقلاب اسلامی می‌گذرد در صحنه نبوده‌اند و امروز به عنوان ناجی ملت و کشور نزول اجلال کرده‌اند تا «عزت و غرور ملی ایرانیان را بازگردانند»!! امنیت و آزادی را ارزانی بدارند!! از تجاوز به حقوق دیگران پیشگیری کنند!! و فقر و فساد را ریشه‌کن سازند!!
آیا در دولت تسلیم‌طلبان و نیز در دولت اشرافی‌گری این‌گونه مشکلات و معضلات وجود نداشت که این حضرات نفس نکشیدند یا چون در آن دولت‌ها سهم و موقعیتی داشتند مشکلات ناچیز شمرده می‌شد؟ آیا آن بزرگواری که امروز از دیدن دختر فقیری در سر چهارراه‌ها رنج می‌کشد تا دیروز کجا بوده است؟ آیا امروز این صحنه اسف‌بار پدید آمده است؟! و اگر او به مقام ریاست جمهوری دست یابد آیا این‌گونه صحنه‌های اسف‌بار خود به خود از میان می‌رود.
راستی هدف از غرور و عظمت ملی که می‌خواهند به ایرانیان بازگردانند چه عظمت و غروری است که امروز ملت ایران از آن محروم است؟! آیا از آن نوع غرور ملی است که محفل‌نشینان فراماسونری در دوران پهلوی اول و دوم به ملت ایرانی ارزانی داشتند و با حاکم کردن کاپیتولاسیون، سرجوخه‌های عربده‌کش بیگانه را بر جان و مال و ناموس ملت ایران مسلط کردند.
راحت‌طلبان و آسوده‌خواهانی که در درازای نهضت امام و انقلاب اسلامی و در دوران دفاع مقدس از صحنه غایب بوده‌اند امروز با یک دنیا گستاخی به خود می‌بالند که پادگانی فکر نمی‌کنند!! و با دهن‌کجی به نیروهای نظامی و انتظامی و سپاهی و بسیجی افتخار دارند که «سرهنگ» نیستند.
آیا این نیروهای رزمنده و جان بر کف پادگان‌ها نبودند که از جان و مال و زن و فرزند و زندگی و هستی چشم پوشیدند زیر تانک رفتند، روی مین رفتند و در سنگر شرف و کرامت مقاومت کردند و با نثار خون خود ایران را از تجزیه و نابودی رهایی بخشیدند؟
اگر پادگانی‌ها (یعنی نیروهای رزمنده و پاکباخته) نبودند امروز محفل‌نشینان رفاه‌طلب و خودخواه چگونه می‌توانستند برای کسب مقام و شهرت و ریاست در سیمای جمهوری اسلامی به خودنمایی بنشینند و نمک بخورند و نمکدان بشکنند؟
باید دانست کسانی که با حربه «پادگانی‌ها» به رزمندگان عزیز و نیروهای حزب‌اللهی و انقلابی (آزادگان، ایثارگران، جانبازان و…) و خانواده شهدا دهن‌کجی می‌کنند، انقلاب اسلامی را به درستی نشناخته و راهشان از راه ملت قهرمان‌پرور ایران جداست.
برخی از این‌ها به جای این‌که با الهام از رهنمودهای مقام معظم رهبری که این سال را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامیدند در اندیشه حماسه‌آفرینی باشند، و در راه رونق بخشیدن به تولید ملی، به وجود آوردن ثبات اقتصادی، پیشگیری از واردات بی‌حساب و کتاب، جلوگیری از ریخت و پاش‌های افسارگسیخته، بی‌عدالتی‌ها رانت‌خواری‌ها، سوء مدیریت‌ها و… که موجب مشکلات توانفرسا شده است، طرح و برنامه بدهند در اندیشه سازش و کرنش در برابر امریکا هستند و راه حل همه مشکلات را تسلیم شدن در برابر امریکا می‌پندارند و با بزرگ نمایاندن یک سلسله امتیاز‌های ناچیز و دلخوش‌کننده دوران ستم‌شاهی مانند اعتبار پاسپورت می‌خواهند دستاوردهای عظیم علمی و سیاسی عصر انقلاب را ناچیز بنمایانند و با سیاه‌نمایی و تخریب نظام برای خود جایگاهی به دست آورند.
امید است ملت آگاه، هوشیار و بیدار ایران با آزمون از دوره‌های حاکمیت تسلیم‌طلبان، رفاه‌طلبان اشرافی و منحرفان ارتجاعی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به نامزدی رای دهند که از پیروان راستین اسلام ناب محمدی (ص) باشد و آرمان‌های امام و مقام رهبری را پاس بدارد و با ملت مسلمان، شریف و سربلند همراه باشد، رضای خدا جوید و راه امام پوید.
منبع:مرصاد
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد