به گزارشاسلام آباد خبر،شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رهیاب، خوزستان به دلیل گستردگی صنایع و فعالیت‌های عمرانی زیاد، در رتبه‌های نخست کارگری کشور قرار دارد به طوری که جمعیت کارگری زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی استان به بیش از ۷ هزار کارگر می رسد.
بالا رفتن هزینه‌های تولید، توقف اجرای پروژه‌ها یا کمبود نقدینگی و اخلال در روند تولید و عدم ارائه راهکارهای کارشناسی، نبود نگاه جدی به سرمایه های درون استانی و همچنین حضور مدیران غیر بومی و ناکارآمد، بخشی از مشکلات فضای کسب و کار در استان است که موجب شده پرداخت حقوق و معوقات کارگران دچار فراز و نشیب های فراوان گشته و در نتیجه این چالش، اعتراض و تجمعات گسترده کارگران در بخش‌های مختلف را در پی داشته باشد.
به عبارتی تجمع و اعتصاب، ایستگاه آخری است که کارگران به وسیله آن سعی دارند تا صدای خود را به گوش مسئولین برسانند؛ مسأله ای که حالا تقریبا به پدیده پرتکرار خوزستان تبدیل گشته و تقریبا روزانه در جای‌جای استان شاهد اعتراضات مسالمت آمیز کارگری هستیم؛ کارگران شهرداری ها، آب و فاضلاب، شرکت های صنعتی دولتی و خصوصی پای ثابت این تجمعات هستند که گاه به عدم پرداخت ۱۵ ماه حقوق و حق بیمه و مزایای خود معترض می باشند.
نباید اعتصاب تنها راه احقاق حقوق کارگری معرفی شود
تنها در یک مورد، کارگران نیشکر هفت تپه که در تابستان جاری پس از ۷۰ روز اعتصاب با میانجیگری نمایندگان مجلس به خانه رفته بودند، بار دیگر در چند روز گذشته دست به اعتراض زدند؛ مطلبی که روز گذشته و در ادامه پرونده پر فراز و نشیب شرکت توسعه نیشکر هفت تپه رخ داد و البته مورد اعتراض پدرانه نماینده ولی فقیه در استان نیز قرار گرفت: کارگران عزیز ما از طریق درست مطالبه انجام دهند در درجه اول باید به فرمانداری، دادگستری و امام‌جمعه شهر مراجعه کنند اگر آنجا پاسخ نگرفتند، به نماز جمعه اهواز بیایند ما آن ها را راهنمایی می‌کنیم، صدای خود را با اعتراض در خیابان ها به چه قیمتی می‌خواهید به مسئولین برسانید؟
به هر جهت، در سایه بی توجهی دولت تدبیر و امید، در سال های اخیر رتبه یک تجمعات اعتراضی صنفی و کارگری به خوزستان تعلق گرفته است و صدای اعتراض صنف کارگر بیش از گذشته به گوش می رسد که عموماً اعتراض ها در راستای تحقق مطالباتی نظیر افزایش حقوق، پرداخت به موقع دستمزد و یا جلوگیری از تعدیل نیرو است.
البته نکته ای را باید یادآوری کرد این است که علاوه مشکلات استانی که به دست مسئولین استانی قابل پیگیری است، بخشی از اعتصابات کارگری مانند صدای معلمان پیش دبستانی ها که به تهران هم رسید، نیازمند نگاه و توجه وزارتخانه هاست است زیرا شامل کل معلمان کشور می شود، همچنین معوقه های پرستاران، اعتراضات کارگران آبفای روستایی و کارگرانی که قربانی قراردادهای پیمانکاری شده اند، از مواردی هستند که تنها با نگاه ملی قابل حل و پیگیری می باشد.
کارگری از بخش بازرگانی شرکت هفت تپه با اشاره به اعتصابات ۲۸ روزه و ۷۰ روزه برای پیگیری مطالبات خود به خبرنگار رهیاب گفته بود: ما کارگران دنبال رفتن به سمت فرمانداری ها نیستیم اما دست های پشت پرده، کارگران را به آن سمت می برد چون اهداف دیگری دارند! سال ۹۴ وقتی می خواستیم به سمت فرمانداری برویم، باید با تهدید اتوبوس می گرفتیم ولی الان راننده های اتوبوس می آیند فریاد می زنند که آماده ایم تا شما را به فرمانداری ببریم! اینجا ما متوجه می شویم که کسانی به دنبال سوء استفاده هستند.
وی اضافه کرد: امنیتی کردن موضوع مطالبه کارگری واقعا منصفانه نیست! ما به عنوان فعالان کارگری قسم می خوریم زیر پرچم ولایت فقیه و در چارچوب نظام اسلامی ایران، مطالبه گری کنیم! این حرف را هزار بار گفته ایم اما هربار که این صحبت را کرده ایم ما را بازداشت کرده اند.
مسئولانی که به دنبال حقوق حداقلی کارگران هستند نه حل زیربنایی معضلات
ارسلان غمگین مدیرکل کار، تعاون و رفاه اجتماعی خوزستان در نشست خبری به مناسبت هفته تعاون با توجیهی قابل تامل در این خصوص گفته است: بین سال‌های ۹۷ تا ۹۸ بالغ بر یک هزار تجمع و اعتراض کارگری در خوزستان به دلیل تاثیر ناشی از تحریم‌های ظالمانه و مشکلات اقتصادی رخ داده است.
مدیرکل کار، تعاون و رفاه اجتماعی فراموش کرده است که با وجود تحریم ها حسن روحانی رئیس جمهور کشور، در کوران انتخابات وعده داده بود: در صورت انتخاب به سمت ریاست جمهوری، دستمزد کارگران را طبق قانون به اندازه‌‌ی تورم افزایش خواهم داد؛ دستمزد کارگران باید طبق قانون کار به اندازه‌ای که تورم وجود دارد، افزایش پیدا کند، تفاوت بین نرخ تورم و دستمزد کارگران باعث ایجاد مشکلاتی برای این قشر عزیز شده است.
روز گذشته، کاظم ثبوتی مدیر کل سیاسی استانداری و البته دبیر کمیسیون کارگری استان خوزستان نیز در اظهاراتی از حمایت از کارگران خوزستانی خبر داده و گفته بود: با توجه به تاکید استاندار محترم، ما در کمیسیون کارگری استان بر عدم اخراج کارگران و رعایت حقوق و مطالبات آنها تاکید و به دستگاه‌های ذیربط نیز اعلام نموده ایم در چارچوب قانون از حقوق کارگران دفاع نموده و مراتب به کارفرمایان از جمله در شرکت نیشکر هفت تپه اعلام شود.
هر چند این قبیل اخبار به ظاهر می توانند امید بخش واقع شوند اما آنچه که واضح است، اینست که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد؛ و مسئولان باید بدانند معضلات کارگری خوزستان بیش از حمایت های پسینی، نیازمند حل مسائل بنیادی و زیر بنایی از قبیل به کار گیری کارگزاران سالم و توانمند، تأمین بودجه و حمایت از چرخ های کهنه صنعت در استان می باشد.
از سوی دیگر شغل کارگری در خوزستان به دلیل گرما و شرایط اقلیمی سخت، از سخت ترین نوع کارهاست و عدم وجود تشکلات کارگری قوی که مطالبات کارگران را به گوش مدیران و مسئولین برسانند نیز، یکی از عوامل عدم حل مشکلات کارگران به شمار می‌آید و این بی توجهی‌ها، عدم پاسخگویی و نبود ارگانی برای حمایت جدی موجب شده که هر روز شاهد تجمعات پراکنده‌ای از مجموعه‌های مختلف کارگری در گوشه و کنار استان باشیم.
خوزستان حائز رتبه بالای تولید، صنعت و بیکاری ست
مجتبی یوسفی نماینده مردم اهواز در مجلس یازدهم در گفتگو با شبکه اطلاع رسانی رهیاب اظهار داشت: در این شرایط سخت اقتصادی به دلیل ناکارآمدی دولت تدبیر و افزایش لحظه به لحظه قیمت ها، چگونگی وضعیت حقوقی و مزایای کارگران بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه خوزستان دومین قطب اقتصاد بزرگ در بین استان‌ها محسوب میشود، افزود: این استان سهم ۸/ ۱۴ درصدی از تولید ناخالص را به خود اختصاص داده و همچنین ۶۸ درصد از تولید در خوزستان مربوط به بخش «استخراج معدن» است؛ صنعت خوزستان دومین بخش بزرگ اقتصادی کشور را به خود اختصاص داده و در عین حال، استان خوزستان در رتبه بالای بیکاری در کشور قرار دارد.
نماینده مجلس ادامه داد: متاسفانه در خوزستان بیشتر صنایع مادر و بالادستی موجود است تا صنایع پایین دستی که هزینه کمتری می خواهد و اشتغال بالایی به دنبال دارد؛ به همین علت، هرچند سوءمدیریت ها در اداره این شرکت ها نیز مشاهده می شود، دولت خوزستان را یک استان درآمد زا می داند.
واگذاری غلط؛ ریشه بسیاری از اعتراضات صنفی
یوسفی گفت: در اداوار گذشته بسیاری از شرکت ها با اسم کار کارشناسی شده به افرادی سپرده شد که نمونه بارزش نیشکر هفت تپه و بعد گروه ملی و شرکت های فولادی و نوردی است که هر از گاهی بواسطه سوء مدیریت و عدم صلاحیت مدیران صدای اعتراضات صنفی کارگرانش به گوش می رسد.
وی اضافه کرد: بنابراین مهمترین مسئله برای حل معضلات کارگری حضور مدیرانی است که از بدو شروع برای فعالیت ثمر بخش اقتصادی به میدان نیامده اند بلکه تنها می خواهند به منافع و اهداف شخصی خود برسند؛ در نتیجه عدم توجه به دغدغه صنفی کارگران، معمولا به موضوعات اجتماعی مانند اعتصابات و تحصن ها تبدیل می شود و از سوی دیگر نیز سوء استفاده رسانه های ضد انقلاب را به دنبال دارد.
نماینده مردم اهواز «ضعف در تصمیم سازی مسئولین استان» را نکته حائز اهمیت دیگر در ایجاد رتبه یک اعتصابات صنفی در خوزستان دانست و ادامه داد: مدیران استانی متأسفانه با تصمیمات نادرست خود، نتوانستند از ظرفیت کشوری استفاده کنند تا مطالبات کارگری به کف خیابان و اعتراضات نرسند.
وی گفت: همچنین عدم اولویت بندی موضوعات و مشکلات استان نشان دهنده بی توجهی مسئولین به مطالبات قشر کارگر است؛ برغم اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی به کرات فرموده اند: حقوق طبیعی نیروی کار باید رعایت شود، یعنی دستمزد کارگران عادلانه، منظم و بدون تأخیر پرداخت شده و در یک کلمه، ثبات اشتغال و امنیت شغلی که از مسائل بسیار مهم برای کار گران است وجود داشته باشد، متاسفانه در استان خوزستان چنین چیزی مشاهده نمی شود.
میلاد لطیفی کارگر هفت تپه در گفتگو با رهیاب، با اشاره به اصل ۴۴ می گوید: آیا بر اساس فرمایش مقام معظم رهبری، دولت خصوصی سازی را انجام داده یا خصوصی بازی را در پیش گرفته است؟ نیت رهبر انقلاب از این اصل کوچکتر شدن دولت و جلوگیری از هدر رفت بیت المال بوده؛ اکنون وزیران دولت، با این خصوصی بازی دولت را کوچکتر کرده اند؟
وی ادامه داد: وضعیت جمعیت کارگری را ببینید خیلی از کارگران کارخانجات اعتصاب کرده اند و وقت قوه قضاییه را گرفته اند، در حالیکه تمام این اشتباهات از عملکرد غلط و انتخاب مدیران نالایق توسط دولت نشأت گرفته است.
اگرچه جامعه کارگری در کشور، همواره با چالش های بسیاری روبه رو بوده و با وجود پیگیری ها و اقدامات انجام شده برای رفع مشکلات این قشر از جامعه از سوی نمایندگان کارگری، اما همچنان مشکلات و گرفتاری های جامعه کارگری به قوت خود باقی است.
مثلث معضلات کارگری؛ معیشت، امنیت شغلی و نبود تشکل ها
اگر بخواهیم این مشکلات را دسته بندی نماییم، می توان آنها را در سه ضلع یک مثلث قرار داد که شامل «امنیت شغلی»، «تأمین معیشت» و «تشکل یابی» میشود و این مشکلات علاوه بر اینکه بر یکدیگر تأثیر و تأثر دارند، بر دیگر بخش های اقتصادی و اجتماعی جامعه نیز اثر می گذارند؛ چراکه، بیش از ۵۴ درصد جمعیت کشور به جامعه کارگری تعلق دارد و وجود و بروز هر گونه مشکلی در اشتغال و معیشت این قشر، اشتغال و معیشت بخش اعظمی از جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد.
تأثیر و تأثر این سه ضلع بر یکدیگر نیز بدین صورت است که چون بحث معیشت در این قشر تأمین نشده است، امکان چانه زنی بر سر وجود امنیت شغلی از سوی کارگر تحقق نمی یابد و از طرفی، چون امنیت شغلی کارگر تأمین نشده است، معیشت وی نیز در معرض تهدید قرار دارد و وقتی معیشت و امنیت تأمین نباشد، کارگر فرصتی برای تشکل یابی ندارد تا بتواند از طریق تشکل های قوی، بر سر امنیت و معیشت خود چانه زنی انجام دهد و حقوق مادی و معنوی خود را در این دو مولفه مطالبه نماید.
بنابراین، تا زمانی که مشکلات کارگران در قالب این مثلث باقی باشد، سایر مشکلات کارگری از قبیل آینده شغلی، بیمه و سابقه کار، حقوق و دستمزد، ایمنی کار و ... در معرض آسیب قرار خواهد داشت؛ البته در حال حاضر، دغدغه و تمرکز اصلی نمایندگان تشکل های کارگری بر روی امنیت شغلی متمرکز است، چراکه این مؤلفه بیش از دو مؤلفه دیگر به گسترش مشکلات جامعه کارگری دامن میزند و نبود آن مانع از مطالبه قانونی کارگران برای احقاق حقوق خود منطبق با قوانین کار میشود.
بیان واقعیات از درون جامعه کارگری که همواره در بدترین شرایط زندگی کرده‌اند و سکوت مسئولینی پر ادعا که آدرس باغ گلابی برجام در خوزستان را می دهند، همچنان ادامه دارد و گارگرانی که برای چرخاندن چرخ توسعه و رونق صنعت در بخش‌های مختلف، تلاشی تحسین برانگیز داشته‌اند، قشری که پینه نشسته بر دست‌ها، آفتاب سوختگی صورت ها، زمختی چهره و زخم‌های نشسته بر دل و جانشان قربانیان اصلی عملکرد ضعیف دولت یازدهم هستند.
امروزه دیگر کارگر از نظر سطح دانش، علم و توانایی توفیر و تفاوتی با کارمندان لَم‌داده بر صندلی‌های چرخان ندارد و چه بسا برخی از کارگران، از هر نظر سرآمدتر از مدیران و کارمندان سفارشی و آشنادار هستند؛ کارگرانی که همواره مظلومیت، محرومیت و فقر، مانند سایه ی بختک بر زندگیشان افتاده است.
وعده درمانی جواب نخواهد داد؛ دولت جوان انقلابی چاره کار است
خلاصه مطلب آن که مشکلات کارگران به اندازه ای چشمگیر، جدی و حاد است که به این سادگی ها نمی توان از کنار آن عبور کرد، اما چه فایده که آب در هاون کوبیدن است! چرا که بارها وعده هایی برای اصلاح این مشکلات ارایه شده است، اما کارگران این موضوع را تاکنون لمس نکرده اند.
زیرا آن ها در این شرایط سخت کرونایی برطرف شدن مشکلات را در نان تازه بر سر سفره و لباس گرم بر تن فرزندانشان و قدری نقدینگی مشاهده می کنند که تاکنون به لطف دولت تدبیر و امید، هنوز به این امر واقف نشده اند...
متاسفانه هر ساله با افزایش حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان نرخ کالاها و خدمات افزایش می‌یابد به این ترتیب هیچگاه این فاصله پر نمی شود، بنابراین به نظر می رسد برای عبور از این شرایط تا پایان دوره ریاست جمهوری اقای روحانی باید صبوری پیشه کرد تا ببینیم در دولت سیزدهم و با رئیس جمهور جدید، برای درمان بیماری واگیردار که از اوایل انقلاب در کابینه های دولت جمهوری اسلامی بوده است بالاخره درمانی حاصل می شود یا خیر...
انتهای پیام/
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد