به گزارشاسلام آباد خبر، ساعت را که نگاه می کنم گویا زمان هم از من عجول تر است،عقربه های ساعت برای رسیدن به لحظه ی دیدار به سرعت می گذدر،کم کم وقت رفتن است،شوق شنیدن خاطرات شهدا در وجودم زبانه می کشد.

دفترچه و خودکارم را برمی دارم و حرکت می کنم،قرار است در مکتب شهدا توشه برداریم. به امید قبولی آن و کم شدن شرمندگی های بسیارمان، که اگر نگاهمان به چشمان پر از آه و افسوس شهدا افتاد بتوانیم با خود زمزمه کنیم که قلم در دستم در راه شما به حرکت درآمد.

به مزار شهدا رسیدم،تصویر شهید را دیدم که به قلب سرد حاضرین جان دوباره داده بود.

من منتظر ماندم تا در وقتی مناسب با خواهر شهید مصاحبه خود را شروع کنم.

خواهر شهید ادهم رسته نیا؛

شهیدان اسیران زمین بودند که با اتمام اسارت تن خاکی خود را تقدیم کردند و رفتند.

خواهر شهید ادهم رسته نیا در هفتمین سالگرد برادرش گفت:شهیدان اسیران زمین بودند که با اتمام اسارت تن خاکی خود را تقدیم کردند و رفتند.

جای برادرم در آسمان ها بود و به زمین تعلق نداشت و با رفتنش حسرت همیشگی روزهای با او بودن را در قلبم گذاشت.

الهه رسته نیا عنوان کرد: با وجود مادرانی ولایی فرزندانی حیدری تربیت می شود و ما حضور این شیرزنان را در تمام عرصه ها می بینیم. نمونه عینی آن مرحومه خانم دباغ است که علاوه بر تحمل شکنجه های ساواک بعدها به عنوان محافظ امام در فرانسه و نماینده ایشان بود و بعد از آن در صحنه ی نبرد با دشمن حضور پررنگی را ایفا کردند چرا که  با تمام وجود ولی امر خود را درک کرده بود.

وی افزود:بازنده نگه داشتن راه شهدا می توان رهرو بود،چرا که راه و منش شهدا راه مولایشان ابا عبدالله است ،همانطور که حضرت آقا فرمودند: زنده نگه داشتن راه شهدا کمتر از شهادت نیست.

الهه رسته نیا اذعان کرد:مادرم وقتی دلتنگ برادرم می شود درد و دل خود را نجوا کنان با چشمان همیشه خیسش به او می گوید و شاید بتوان گفت:تنها دلیل صبر مادرم شهادت پسرش است.

وی افزود: پدر و مادرم هیچ وقت از اینکه برادرم را در راه دفاع از دین و میهن تقدیم کردند پشیمان نیستند ولی مانند بقیه مردم از دزدی و اختلاس ها ناراحت هستند و خواستار رسیدگی به وضعیت مردم هستند.

خواهر شهید ادهم رسته نیا خاطرنشان کرد:جوانان ما هنوز راه شهدا را فراموش نکرده اند و پایبند این مکتب هستند چراکه اگر این چنین نبود شهدای مدافع حرم ما انقدر کم سن و جوان نبودند.

وی خاطرنشان کرد:شهدای مدافع حرم مثل مولایشان غریب هستند و بر علیه آنها هجمه ها بسیار است، این در حالی است که حضرت آقا فرمودند:اگر مدافعین حرم نبودند باید در همدان و کرمانشاه با داعشی ها می جنگیدیم. آنها رفتند تا زنان ایرانی در بازار برده ها فروخته نشوند همان طور که در عراق و سوریه شاهد آن بودیم.

وی اضافه نمود: اما خدا با شهادت شهید حججی به یاوه گویی خیلی ها جواب داد و یک جوان دهه هفتادی را این گونه این چنین عزیز کرد.  حضرت آقا در مورد این شهید سرافراز گفتند: خدا شهید شما را عزیز کرد که آن طور موجی در جامعه راه می افتد و در تشیع پیکر شهید دیدم راهشان ادامه دارد و همیشه قدردان این ایثار و فداکاری هستیم و فراموششان نمی کنیم.

خواهر شهید رسته نیا یادآور شد:خاطره ای که از برادرم همیشه در ذهن است خون اهدا کردن اشان است. او همیشه در این کار پیش قدم بود و دیگران را هم به این کار سفارش میکرد. یک روز که در مورد اهدای خون به هم صحبت می کردیم به من گفت: اگر روزی من مرگ مغزی شدم دوست دارم اعضای من را اهداء کنیدو از تو می خواهم که مادر را راضی کنید.

وی بیان داشت: برادرم همیشه به این فکر می کرد که حیات و مماتش برای دیگران باشد و در نهایت هم قطره قطره خون خود و تمام جانش را به مردم اهداء کرد.

رسته نیا در پایان خاطر نشان کرد:حضور مردم در مراسم یادواره شهدا، شرکت در جبهه جنگ نرم است. من از مردم تقاضا دارم با حضورشان دِین خود را به شهدا ادا کنند و تسلی بخش دل پدر و مادر و خانواده شهدا باشند.

به گزارشاسلام آباد خبر، هفتمین سالگرد شهید ادهم رسته نیا از شهدای شاخص شهرستان اسلام آبادغرب در 15 شهریور 1390 به مقام رفیع شهادت نائل گردید و هر ساله در سالروز شهادتش یادواره این شهید والامقام برگزار می گردد.

گزارش از نگین سارایی/

اخبار مرتبط؛

_{زندگینامه شهید ادهم رسته نیا +خاطراتی قبل وبعد از شهادت از زبان برادر شهید}