بازی عجیب قدرت !

 

 

امروز در صحن علنی مجلس وزاری پیشنهادی رئیس جمهور منتخب ملت قرار است در ورطه آزمون قرار گیرند تا مشخص شود که آیا منتخبین ملت آنان را به عنوان افرادی امین و صادق برای هدایت سکان کشور در مناصب گوناگون دولتی صالح میشناسند یا خیر؟
با وصف اینکه دولت آقای روحانی دولت تدبیر و امید نام گرفته است اما امید بسیاری از افراد جناحین ایران به امروز و فردای مجلس چشم دوخته است که چه کسانی به عنوان وزیر رای خواهند آورد و در این میان موجی از ناامیدی اولیه ناشی از اعلام اسامی وزاری پیشنهادی آقای روحانی بر چهره حامیان ولایت فقیه نقش بسته است که البته تفاسیر گوناگونی از آن در انواع رسانه های اصولگرایی و اصلاح طلبی منتشر شده است.
اسلام آباد خبر نیز به تبعیت از طیف طرفداران انقلاب اسلامی و حامیان ولایت فقیه ایران اسلامی در یادداشت زیر قصد دارد گوشه هایی عجیب از بازی قدرتی که به راه افتاده است را بیان نماید تا وظیفه خود را نسبت به مخاطب عام و خاص برآورده کرده باشد.
باید قبول کرد که آقای روحانی از همان زمان که زمزمه های حضورش بر سر زبان ها افتاد نه به عنوان فردی مستقل بلکه کاندید نور چشمی آقای هاشمی رفسنجانی شناخته میشد و اگر شخص هاشمی ثبت نام نمیکرد قطعا با همین پلاک وارد زمین بازی میشد ولیکن با روی دادن اتفاقاتی نظیر ثبت نام مشایی یار دلخواه احمدی نژاد و برخی مسایل دیگر ، بازی قدرت به نحوی چرخید که همه صورت مساله را فراموش نمودند و در انتخابات نیز بحث شدیدی میان جناح اصولگرایی که با طیف گسترده ای از نیروهای مجرب و کارآزموده شرکت کرده بودند درگرفت که سبب غفلت از اصل ماوقع در اردوگاه آقای هاشمی رفسنجانی و از سوی دیگر اردوگاه فتنه و نیز اصلاح طلبان گردید.
در واقع مهره اصلی هاشمی را میتوان شخص روحانی نامید ولیکن همانطور که آقای هاشمی خط قرمزهای مشخصی تا به امروز داشته و مهمترین خط قرمز ایشان حمایت از رهبری ست هرچند با اما و اگرهایی به سبک طلبگی، آقای روحانی نیز به خصوص در قضایای فتنه 88 که از سویی هاشمی میخواست به زعم خویش دل برخی افراد را که از انتخابات ایران توهم تقلب برداشت کرده بودند را به دست آورد و از سویی روحانی که با قدرت تمام برعلیه فتنه گران نطق میکرد وخواستار دستگیری و برخورد شدید قوه قضاییه با عوامل فتنه 88 بود کارنامه بسیار روشنی دارد.
باید قبول کرد هر شخصی هرچقدر هم تحت نفوذ و لابی اشخاص یا احزاب دیگر باشد باز هم از خود تمایلات و عقایدی دارد که لزوما به معنای فرمانبرداری مطلق از شخص یا اشخاص یا احزابی نیست و این در مصاحبه های مطبوعاتی آقای روحانی پس از انتخاب ایشان به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم بارها مورد تاکید قرار گرفته است.
همین مساله باعث تقویت امید در میان جناح طرفداران ولایت و انقلاب اسلامی گشت به خصوص با بیانات صریح روحانی که سرشار از حس التزام عملی به ولایت فقیه و آرمان های امام راحل(ره) بود و از سوی دیگر سبب ناامیدی در جناحی که از فتنه 88 تاکنون در انزوا سیاسی به سر میبردند یعنی جناح اصلاح طلب چرا که آنان خواستار مصادره کامل روحانی به سود خویش بودند ولیکن با درک و بینش عمیق سیاسی روحانی این نقشه آنان باطل گشت و مشخص شد روحانی خود را وام دار هیچ جناحی نمیداند و در این میان اصلاح طلبان بیشترین ضرر را متحمل شدند.
این مساله برقرار بود تا اینکه اسامی وزرای پیشنهادی آقای روحانی مشخص شد و در این وقت بود که اما و اگرهای بسیاری در رابطه با نحوه چینش و انتخاب وزرا در میان احزاب ایرانی و نیز تحلیلگران مستقل رخ نمود.
باید اعتراف کرد که کابینه روحانی شباهت بسیاری به آرای سیاسی هاشمی رفسنجانی دارد که در این میان طبعا پای برخی از افراد منتسب به فتنه یا ناکارآمدی و ضعف اقتصادی و غیره نیز به میان می آید.
باید قبول نمود که انتخاب های آقای روحانی واقعا یا از سر اجبار و لابی و بازی قدرتی که افرادی همچون هاشمی رفسنجانی و یارانش راه انداخته اند بوده است یا اینکه آقای روحانی نیز در شناخت دوست از دشمن دچار مشکلاتی شده است که با سابقه ایشان همخوانی ندارد !
به عبارت بهتر ایشان در وضعیت فتنه آلود سال 88 با صراحت تمام از ولایت دفاع  و بر ضد حامیان فتنه موضع گرفت و حال چگونه است که ایشان از کسانی استفاده نموده است که حتی شائبه دستگیری یکی از وزرای پیشنهادی در اغتشاشات سال 88 به گوش میرسد؟
اگر سخنان آقای روحانی را مدنظر قرار دهیم که حتی در جلسه رای اعتماد نیز تاکید بسیاری بر استمرار راه ولایت و دفاع از ولایت و آرمان های امام خمینی (ره) داشت قطعا تنها احتمالی که باقی میماند فشار از سوی افراد خاص به ایشان برای وارد کردن برخی نفرات مساله دار به ساختار قدرت دولتی در ایران است.
در این میان با نگاهی ساده و گذرا به وزرا و به خصوص وزرایی که یا با فتنه همراه بوده یا برائت نجوییده اند و یا مشکلات اقتصادی دارند میتوان پی برد که تقریبا مهره های مشخصی از یاران کارگزارانی هاشمی رفسنجانی در این میان حضوردارند.
البته آقای روحانی با تاکید بسیار خواهان ابراز این مساله است که از هیچ شخصی دستوری نگرفته یا برای انتخاب وزرا تحت فشار نبوده است لیکن به نظر میرسد که این سخن آقای روحانی بیشتر به سان اعلام فشار به ایشان از سوی دیگران است تا اینکه بگوییم ایشان واقعا خود انتخاب نموده است وزاری پیشنهادی دولت آن هم در مناصبی چون وزارت نفت و غیره !
از سوی دیگر با تدبیری که از سابقه آقای روحانی برداشت می شود و حتی شریعتمداری سردبیر روزنامه کیهان نیز اشاره نموده است گویا آقای روحانی در حال ارسال پیام هایی تلگرافی به نمایندگان مجلس است تا نماینده ها به این درک برسند که واقعا گویا آقای روحانی تحت فشار مجبور به انتخاب چند نفر از وزرای خود شده است که چاره ای جز معرفی آنها به مجلس ندارد ولی تو گویی خواهان عدم رای آوری آنها توسط مجلس اصولگراست!
به عبارت بهتر آقای روحانی برای آنکه بتواند بازی را در میدان نبرد بر سر اعتدال ادامه دهد به درخواست افرادی همچون هاشمی رفسنجانی چند نفر را که واقعا در سابقه آنان میتوان حمایت از فتنه و غیره را مشاهده کرد به مجلس معرفی نموده است تا از زیر بار فشار خارج شود ولی در عین حال به مجلس این هوشیاری را میدهد که میتوانند با انتخابی صحیح از رای آوری آنان جلوگیری به عمل آورند. به عبارتی در این برهه حساس نقش نماینده های مجلس بسیار حائز اهمیت می باشد و باید نمایندگان با درکی قوی بازی قدرت ناشی از حضور سهمگین افرادی چون هاشمی رفسنجانی و جناحین حامی فتنه و غیره را خنثی سازند.
امیدواریم که حقیقت ماجرا همین باشد که گفتیم وگرنه باید مجددا جمله امام راحل را با خود تکرار کنیم که :
ملاک حال فعلی افراد است.
واقعا آیا حال فعلی افرادی که هیچ برائتی از فتنه نجوئیده اند به گونه ای خواهد بود که وزیر دولتی شوند که زمانی نه چندان دور شعار مرگ بر دیکتاتوری و ولایت و تقلب در انتخابات شان گوش فلک را کر نموده بود ؟
امیدواریم آقای روحانی و نمایندگان مجلس عاقلانه و با التزام عملی به ولایت بدون هرگونه پرده پوشی به مقابله با این کودتای نرم علیه حاکمیت انقلاب و اسلام به پا خیزند.

 

بازی قدرت، امروز در دستان کسانی قرار گرفته که بیش از هشت سال است که از قدرت در ایران اسلامی به دور افتاده اند و خواهان بازگشت خویش به هر قیمتی هستند.

در این میان باید چشم به آینده دوخت که فردای ایران و دولت روحانی آبستن چه حوادثی است.