یادداشت - مسلم معین/ رئیس جمهور روحانی از شب گفتگو با مردم در شبکه یک تلویزیون تا به امروز کمی آرام تر، کمی با گرایش بیشتر به چارچوب مواضع نظام و به عبارت بهتر کمی اصولگرایانه تر حرف می زند. اینکه آشکارا بیان می کند به آمریکا بدبین است، بدعهدی های غرب را با حرفهای هیجانی کتمان نمی کند، از کنترل شبکه های اجتماعی و ماهواره ها حرف می زند و لااقل در حرف از ضرورت عدم وابستگی به خارج سخن می گوید را می شود از ابعاد مختلف تحلیل کرد.
اولا این اظهارات عاقلانه جدید نشان می دهد که مواضع رادیکال قبلی روحانی با آگاهی از بطالت آنها و صرفا برای ایجاد دوقطبی های رای ساز بیان شده است.
ثانیا او در فضای پسا برجام و بعد از تحقق یکی پس از دیگری وعده های منتقدین درباره مکاری طرف های مذاکره، کاملا متوجه سنگین تر شدن وزنه آراء مخالفین گفتگوهای منفعلانه شده است. بنابراین پاورچین به سمت اردوگاه اصولگرایان نزدیک می شود و البته با توجه به بی هویتی سیاسی دولت خیلی توسط افکار عمومی هم مواخذه نخواهد شد. با بهره گیری از همین ویژگی هر وقت لازم بداند تندرو های اصلاح طلبی را که با دست پس زده است با پا پیش خواهد کشید...
ثالثا او در برابر ادعای برخی چهره های اصلاح طلب درباره احتمال عبور از روحانی و بیان اینکه اصلاحات برای حمایت از او شرط دارند، می خواهد خودی نشان بدهد. او هنوز زیر بار اینکه دولتش مدیون آراء عاریه است نمی رود. روحانی با عدم پاسخ به برخی مطالبات ساختارشکنانه اصلاح طلبها و همچنین با مواضع عقلانی تر نزدیک به نظام دارد داد می زند که معتقد است جماعت اصلاح طلب اندازه عبور از من نیستند!
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد