به گزارشاسلام آباد خبر، در یکصد سال اخیر،تحولات شگرفی در زندگی بشر اتفاق افتاده است و این امر در حوزه های زندگی شهری نمود بیشتری داشته است و زندگی شهری در دوران معاصر، [هوشنگ رزم دیده] با تمام مزایا به علت پیچیده شدن ساختارهای اجتماعی و تولید نیازهای جدید وشکل های جدید روابط اجتماعی، موانع تازه ای بر سر راه کامیابی فردی ایجاد کرده است.
وندالیسم که از آفات زندگی مدرن می باشد، با جنبه های تخریب گرانه خود، تاثیرات ویرانگر و هزینه برداری را بر جامعه یبشری تحمیل می کند.
وندالیسم از واژه وندال به نام یکی از اقوام ژرمن که در قرن پنجم میلادی امپراطوری روم غربی را مورد تهاجم قرار دادند شناخته می شود. وندال ها با هجوم و غارت و توحش نسبت به اقوام همسایه به نماد هرج و مرج طلبی و آشوبگری در تاریخ بدل گشتند.
اما برگزیدن نام وندال درعصر روشنگری صورت گرفت و درزمان معاصر وندالیسم را طبق فرهنگ نامه لانگمن (( تخریب اماکن و وسایل وامکانات وزشت سازی این عوامل از روی قصدی آگاهانه وبه اشکال فردی وگروهی میدانند.زیر ساخت روانی وندالیسم پرخاشگری معطوف به اشیاء است وشخص برمبنای برداشت ذهنی، خود را فردی ستم دیده قلمداد می نماید و درجامعه مدرن، باگسترش فن آوری، وندالیسم هم درجهان فیزیکی و واقعی ظهور می کند هم درفضای مجازی.دیوار نویسی به قصد زشت نمایی، ایجاد درگیری و مزاحمت برای دیگر شهروندان، خط زدن روی اتومبیل ها،شکستن وسایل عمومی و آموزشی ، نوشتن یادگاری بر آثار و اماکن تاریخی، آتش زدن تعمدی جنگل ها و مراتع ، هک کردن کامپیوترهای شخصی ودولتی و… نمونه هایی از این واقعیت تلخ است.
با تعاریف ومصادیقی که درباره وندالیسم گفته شد میتوان آنرا درزمره ی جرایم فردی دانست که درآن شخص یا اشخاص آسیب رسان،برعلیه دارایی های فردی و جمعی، باقصدی آگاهانه در شکل فردی وگروهی اقدام می کنند. وجه مشترک تمام تعاریفی که از وندالیسم شده، کارکرد منفی این پدیده مذموم است که در همه فرهنگ ها به آن اشاره شده وجرایمی هم برای برخورد با آن درنظر گرفته شده است. در قوانین جمهوری اسلامی براساس ماده۶۷۷ قانون مجازات اسلامی هرکس عمدا” اشیاء منقول وغیر منقول که متعلق به دیگری است راتخریب یا به هر نحو کلا” یا بعضا” تلف کند یا ازکار بیندازد، به حبس از ۶ماه تا ۳ سال محکوم میشود.
ازتبعات این پدیده میتوان به نابودی زیبایی بصری، افزایش روحیه ی افسردگی ، افزایش ترس واسترس و کاهش امنیت وتوسعه پایدار اشاره نمود.عواملی مانند مولفه های فردی، خانوادگی، اجتماعی واقتصادی زمینه ساز بروز چنین پدیده ای می باشند . لذا رسانه ها بخصوص رسانه های محلی می توانند با به تصویر کشیدن چهره ناخوشایند عناصری که مورد هجمه قرارگرفته اند مردم را نسبت به محافظت بیشتر ازاماکن عمومی ترغیب نمایند ودر روزگاری که کمتر شاهد ساخت بنایی با معماری منحصر به فرد وارزشمند در کشور هستیم، به نظر میرسد توجه به حفاظت از آثار تاریخی موجود ومنابع طبیعی حداقل وظیفه ای باشد که درقبال نسل های آینده احساس می کنیم.
راهکارهایی که برای مبارزه اصولی با این پدیده پیشنهاد می گردد عبارتند از:
-فرهنگ سازی گسترده از طریقآموزش اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و مشارکت رسانه ها
-گسترش سیستم های نظارتی ومشارکت مدنی
-توجه به بهداشت روانی وحل مشکلات اجتماعی
-کمک به ایجاد گروههای امداد رسان وتشکیل سازمان های مردم نهاد
-آسیب شناسی این پدیده ونمایش آن به زبان هنر
– تلاش در جهت اعتماد سازی و تقسیم عادلانه ثروت، فرصت های شغلی، امکانات رفاهی و… در جامعه
– شروع آموزش حقوق فردی و اجتماعی از خانواده و تداوم این جریان در آموزش و پرورش و دانشگاه
به قلم: هوشنگ رزم دیده مدرس دانشگاه
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد